Kamil ŞAHVERDİ
Bizə kino lazımdırmı?Bir neçə gün bundan qabaq ölkədə iki kino ittifaqının birləşməsi günün ən vacib xəbəri kimi geniş yayıldı. İstər mətbuatda, istərsə də sosial şəbəkələrdə bu xəbər ciddi müzakirəyə səbəb oldu. Sanki, bu birləşmədən sonra kinomuz dünyanı fəth edəcəkmiş...
Yaradıcı İttifaqların yaranma səbəbi yaradıcı şəxsləri nəzarətdə saxlamaq və sovet ideoloqiyasını təbliğ etmək, yaymaq məqsədi daşıyırdı. Eyni zamanda yaradıcılıqla məşğul olan insanların təsir dairəsindən çıxmalarını əngəlləmək və onların fərqli düşünməsinin qarşısını almaq üçün yaranmışdı. Həm də bu ittifaqlar bir cəza aparatı idi. Sovetlər dönəmində bu belə idi...
Unutmayaq ki, bu ittifaqlar geniş səlahiyyətə malik idi. Onların dərkənarı olmadan heç bir sənət nümunəsi işıq üzü görə bilməzdi...
İndi bizim ittifaqların hansı səlahiyyəti var? Kino ittifaqı film çəkmək istəyən rejissora imkan yarada bilərmi?...
Bu yalnız kino ittifaqına aid deyil. Bütün ittifaqlarda eyni vəziyyətdir. Əgər hər hansı bir yaradıcı ittifaq hansısa sənət əsərinin ərsəyə gəlməsinə, işıq üzü görməsinə şərait yarada, təsir edə bilmirsə, onda mənası varmı belə ittifaqların?...
Kino incəsənətin qismən yeni bir növü olsa da, yəni ədəbiyyat, musiqi, rənkarlıq qədər qədim tarixi olmasa da, amma müasir dünyada çox böyük təsir gücünə malik olan bir sənət növüdür. Kinonun təbliğat vasitəsi kimi sonsuz təsir imkanlarına malik olmasını qeyd edib uzun-uzadı fikir söyləmək istəmirəm. Bu hər kəsə məlumdur.
Azərbaycan kinosunun böyük tarixi var. Əfsuslar olsun ki, bu tarixi nailiyyətdən istifadə edib inkişafa nail ola bilmədik. Kino peşəkarlarımız illərlə kino çəkmək həsrəti ilə yaşayır.
Kino olduqca böyük vəsait tələb edən sənət növüdür. Dövlətin kinoya ayırdığı illik büdcə, əslində yaxşı bir sənədli filmin büdcəsinə bərabərdir. Bu cüzi vəsaitlə dünyaya çıxa biləcək, böyük səs-küy yaradacaq kino cəkmək olarmı?...
Dünyada hər il 5000-dən artiq film çəkilir. Bu filmlərin hamısı üğür qazanırmı? Əlbəttə ki yox. Çəkilən minlərlə filmdən 50-60 film böyük tamaşaçı kütləsinin rəğbətini qazana bilir. Amma bu filmlərə millionlar sərf olinur. Məgər həmin dünyəvi kino şirkətləri bu il uğur qazanmayanda növbəti illərdə kino çəkmirlər? Əlbəttə ki, çəkirlər. Çünki, olduqca qəliz, çətin kino industriyası daim formada olmalıdır və fəaliyyət göstərməlidir. Kino mütəxəssisləri ildən ilə püxtələşməlidir. Bunun üçün isə, yaxşı, pis ,hər il filmlər çəkilməlidir. Biz isə istəyirik ki, cüzi vəsaitlə kino çəkib dünyanı heyrətləndirək. Belə olmayanda, düşünürük ki, kinoya daha artıq pul ayirmağa dəyərmi? Yəni bizə kino lazımdırmı?
Kino həm də böyük qazanc gətirən sahədir. Azərbaycanda isə kino bazarı çox kiçikdir. Bu kiçik bazarda, vur-tut 20-30 kinoteatrı olan ölkədə kinodan millionlar qazanmaq ümidi ən azından sadəlövlükdür. Ona görə də kinoya investidiya cəlb etmək müşkül məsələdir. İnvestor istənilən halda yatırdığı vəsaiti necə qeyri qaytarmağı, üstəlik qazanc əldə etməyi düşünür. Sponsorlar üçünsə kino o qədər də maraqlı və cəlbedici sahə deyil. Bir çox ölkələr bu məsələni qanunvericilik səviyyəsində həll ediblər. Kino investorları və ya sponsorları müəyyən güzəştlər əldə edirlər. Bu da onlara kinoya sərmayə yatırmaq ücün maraq yaradır. Biz amma belə güzəştlərə getmirik. Üstəlik, rəsmi qurumlar kinoya ayırdığı vəsaitin geri qaytarılacağı haqqında zəmanət istəyirlər. Bu isə bizim kimi kiçik kino bazrı olan ölkələrdə mümkünsüzdür. Onda sual olunur: belə olan halda bizə kino lazımdırmı?
Kino millətin intellektual səviyyəsini göstərən sənət nümunəsidir. Mən də sual edirəm:
Bizə kino lazımdırmı?
Kino müasir dünyada ən güclü təbliğat vasitəsidir.
Siz deyin:
Bizə kino lazımdırmı?
P.S. Dünən gecə Oskar mükafatının təqdimetmə mərasimini izlədikdən sonra düşüncələrimi sizinlə paylaşmaq istədim.
Bizə kino lazımdırmı?Bir neçə gün bundan qabaq ölkədə iki kino ittifaqının birləşməsi günün ən vacib xəbəri kimi geniş yayıldı. İstər mətbuatda, istərsə də sosial şəbəkələrdə bu xəbər ciddi müzakirəyə səbəb oldu. Sanki, bu birləşmədən sonra kinomuz dünyanı fəth edəcəkmiş...
Yaradıcı İttifaqların yaranma səbəbi yaradıcı şəxsləri nəzarətdə saxlamaq və sovet ideoloqiyasını təbliğ etmək, yaymaq məqsədi daşıyırdı. Eyni zamanda yaradıcılıqla məşğul olan insanların təsir dairəsindən çıxmalarını əngəlləmək və onların fərqli düşünməsinin qarşısını almaq üçün yaranmışdı. Həm də bu ittifaqlar bir cəza aparatı idi. Sovetlər dönəmində bu belə idi...
Unutmayaq ki, bu ittifaqlar geniş səlahiyyətə malik idi. Onların dərkənarı olmadan heç bir sənət nümunəsi işıq üzü görə bilməzdi...
İndi bizim ittifaqların hansı səlahiyyəti var? Kino ittifaqı film çəkmək istəyən rejissora imkan yarada bilərmi?...
Bu yalnız kino ittifaqına aid deyil. Bütün ittifaqlarda eyni vəziyyətdir. Əgər hər hansı bir yaradıcı ittifaq hansısa sənət əsərinin ərsəyə gəlməsinə, işıq üzü görməsinə şərait yarada, təsir edə bilmirsə, onda mənası varmı belə ittifaqların?...
Kino incəsənətin qismən yeni bir növü olsa da, yəni ədəbiyyat, musiqi, rənkarlıq qədər qədim tarixi olmasa da, amma müasir dünyada çox böyük təsir gücünə malik olan bir sənət növüdür. Kinonun təbliğat vasitəsi kimi sonsuz təsir imkanlarına malik olmasını qeyd edib uzun-uzadı fikir söyləmək istəmirəm. Bu hər kəsə məlumdur.
Azərbaycan kinosunun böyük tarixi var. Əfsuslar olsun ki, bu tarixi nailiyyətdən istifadə edib inkişafa nail ola bilmədik. Kino peşəkarlarımız illərlə kino çəkmək həsrəti ilə yaşayır.
Kino olduqca böyük vəsait tələb edən sənət növüdür. Dövlətin kinoya ayırdığı illik büdcə, əslində yaxşı bir sənədli filmin büdcəsinə bərabərdir. Bu cüzi vəsaitlə dünyaya çıxa biləcək, böyük səs-küy yaradacaq kino cəkmək olarmı?...
Dünyada hər il 5000-dən artiq film çəkilir. Bu filmlərin hamısı üğür qazanırmı? Əlbəttə ki yox. Çəkilən minlərlə filmdən 50-60 film böyük tamaşaçı kütləsinin rəğbətini qazana bilir. Amma bu filmlərə millionlar sərf olinur. Məgər həmin dünyəvi kino şirkətləri bu il uğur qazanmayanda növbəti illərdə kino çəkmirlər? Əlbəttə ki, çəkirlər. Çünki, olduqca qəliz, çətin kino industriyası daim formada olmalıdır və fəaliyyət göstərməlidir. Kino mütəxəssisləri ildən ilə püxtələşməlidir. Bunun üçün isə, yaxşı, pis ,hər il filmlər çəkilməlidir. Biz isə istəyirik ki, cüzi vəsaitlə kino çəkib dünyanı heyrətləndirək. Belə olmayanda, düşünürük ki, kinoya daha artıq pul ayirmağa dəyərmi? Yəni bizə kino lazımdırmı?
Kino həm də böyük qazanc gətirən sahədir. Azərbaycanda isə kino bazarı çox kiçikdir. Bu kiçik bazarda, vur-tut 20-30 kinoteatrı olan ölkədə kinodan millionlar qazanmaq ümidi ən azından sadəlövlükdür. Ona görə də kinoya investidiya cəlb etmək müşkül məsələdir. İnvestor istənilən halda yatırdığı vəsaiti necə qeyri qaytarmağı, üstəlik qazanc əldə etməyi düşünür. Sponsorlar üçünsə kino o qədər də maraqlı və cəlbedici sahə deyil. Bir çox ölkələr bu məsələni qanunvericilik səviyyəsində həll ediblər. Kino investorları və ya sponsorları müəyyən güzəştlər əldə edirlər. Bu da onlara kinoya sərmayə yatırmaq ücün maraq yaradır. Biz amma belə güzəştlərə getmirik. Üstəlik, rəsmi qurumlar kinoya ayırdığı vəsaitin geri qaytarılacağı haqqında zəmanət istəyirlər. Bu isə bizim kimi kiçik kino bazrı olan ölkələrdə mümkünsüzdür. Onda sual olunur: belə olan halda bizə kino lazımdırmı?
Kino millətin intellektual səviyyəsini göstərən sənət nümunəsidir. Mən də sual edirəm:
Bizə kino lazımdırmı?
Kino müasir dünyada ən güclü təbliğat vasitəsidir.
Siz deyin:
Bizə kino lazımdırmı?
P.S. Dünən gecə Oskar mükafatının təqdimetmə mərasimini izlədikdən sonra düşüncələrimi sizinlə paylaşmaq istədim.
“Liverpul” “Feyenord”a 13-15 milyon avro təzminat ödəyəcək
Kanada Ukraynaya 3 milyon ayırır
“Liverpul” “Feyenord”a 13-15 milyon avro təzminat ödəyəcək
"Özünü sındırmırdı, amma qəm içində idi"
Rusiyadan miqrantlarla bağlı yeni açıqlama
Həcc ziyarəti ilə bağlı dünya zəvvarlarına müraciət edildi
Günün qoroskopu: Onları haqlı olduğunuza İNANDIRACAQSINIZ
Ana qaraciyərini səkkiz aylıq körpəsinə verdi - VİDEO
Qırmızı işıqda keçən nazirin maşını aşdı - FOTO
İlham Əliyevin Berlin səfəri başa çatdı
Mingəçevirdə qorxulu hadisə: Bıçaqla camaatın üstünə cuman şəxs kimdir? - VİDEO
Elza Seyidcahan: “Elgizlə Zaur mənə pul verir”